Misratah: stad in tranen

Door Donatella Rovera, Amnesty International crisis onderzoeker
Orignieel gepost op Livewire op 21 april

Bewoners keren terug naar hun huis

Op woensdag 20 april, trokken de troepen van Kadhafi zich terug uit Gheiran, een van de wijken van Misratah, net ten zuiden van het centrum van deze belegerde en bezette stad. Ze hadden zich daar verschanst gedurende enkele weken. Bewoners van de wijk, die eerder het gebied ontvlucht waren, begonnen terug te keren naar hun huizen, of wat er van overbleef. 

Sommige van deze woningen waren reeds beschoten voordat de bewoners vluchtten, en veel van de mensen die terugkeerden, vreesden nog meer schade. Wat sommigen van hen vonden, was nog veel erger dan ze hadden gevreesd.

Misratah: steeds groeiend menselijk leed in een stad onder vuur

Door Donatella Rovera, Amnesty International de crisis onderzoeker.
Origineel gepost op Livewire op 18 april


We hebben hier in Misratah, de derde grootste stad van Libië, net vier dagen van onophoudelijke beschietingen door de troepen van Khadafi meegemaakt. In slechts twee van de woonwijken die ik heb kunnen bezoeken in de afgelopen vier dagen - Qasr Ahmad in het oosten van de stad en Zawia al-Mahjoub in het westen - regende het honderden raketten en mortiergranaten, letterlijk overal. Ik ben de tel kwijtgeraakt van het aantal huizen dat ik heb gezien die getroffen zijn door deze willekeurige aanvallen.

Misratah : een belegerde stad

Door Donatella Rovera, Amnesty International crisis onderzoeker 

Origineel gepost op Livewire op 15 april.

Ik bereikte Misratah vandaag na een 18-uur durende reis over zee. Toen we de haven naderden, twijfelden we of we zouden terugkeren, omdat het gebied in de buurt van de haven zwaar onder vuur lag van raketten van de troepen van Kadhafi. Verscheidene journalisten waren ook aan boord van ons schip, waaronder verslaggevers van de grote internationale media uit de VS, het UK en Frankrijk, evenals een aantal freelancers. Door hun inspanningen zal de rest van de wereld eindelijk meer te weten komen over wat in deze belegerde stad gebeurd is en nog gebeurt, en stad van meer dan 300.000 mensen. 

Libië : Mijnen leveren nieuw gevaar op terwijl de gevechten blijven doorgaan

antipersoonsmijn, door de troepen
van Kadhafi gelegd

Door Donatella Rovera, Amnesty International's crisis onderzoeker

De gevechten tussen de troepen van Kadhafi en de opposanten om de controle te verwerven over de strategische olierijke regio ten westen van Ajdabiya, hebben nog meer gezinnen ontheemd.Bewijs dat de troepen van Kadhafi antipersoonsmijnen, en niet enkel antitankmijnen, hebben gelegd naast de hoofdweg aan de rand van Ajdabiya heeft de bezorgdheid voor de veiligheid van omwonenden en mensen die rondtrekken in het gebied nog sterk verhoogd.

Libië: Leven in angst tussen de vuurgevechten

Door Donatella Rovera, Amnesty International

Ajdabiya is opnieuw een spookstad

Crisis Onderzoeker

(origineel gepubliceerd op livewire, 1 april 2011)

De inwoners van Ajdabiya, een stad van meer dan 100.000 mensen, zijn weer gevlucht.

Eind maart waren enkele bewoners teruggekeerd naar Ajdabiya maar sloegen opnieuw op de vlucht naar het oosten nadat ze het afschuwelijke nieuws hoorden dat de troepen van kolonel Kadhafi weer oprukten en de kleinere oliestad Al-Breiqa, amper 50km van Ajdabiya hebben bereikt.

Italiaans eiland wordt nachtmerrie voor gestrande Afrikanen

gebrek aan basisvoorzieningen
in Lampedusa

Door Charlotte Phillips, een van de afgevaardigden van Amnesty International momenteel op Lampedusa 
Door de nalatigheid van de Italiaanse autoriteiten heerst op het eiland Lampedusa nu een humanitaire crisis.
In de afgelopen weken en maanden zijn duizenden Tunesiërs, voornamelijk jonge mannen, gestrand op dit kleine eiland na het verlaten van het straatarme Tunesië,sinds het begin van de politieke onrust daar.

Er zijn geen douches, geen toiletten en geen opvang. Ongeveer 4.000 mensen moeten op dit ogenblik onder de blote hemel slapen. De gelukkigen slapen in geïmproviseerde tenten 'opgetrokken' uit gevonden stukken plastic zeil.  Anderen slapen gewoon op stoepen en op de stranden, zonder zelfs maar een simpele deken dat hen warm houdt.