woensdag 20 juli 2011

Wapenhandel: staten koesteren geheimen, maar wij willen feiten

Origineel gepost op Livewire op 13 juli door Alaphia Zoyab, een Online Communications Officer van Amnesty's Internationaal Secretariaat.
Alle regeringen zeggen dat ze de stroom van illegale wapenhandel willen stoppen, maar als je hen bij de VN hoort, wordt het duidelijk dat er niet veel bereid zijn om er iets aan te doen.
Dit betekent namelijk veel meer transparantie hoe over wapenhandel gerapporteerd wordt, en dit maakt regeringen onmiddellijk zenuwachtig.

Slechts weinig regeringen willen
actie ondernemen om ongewettigd
wapentransport te stoppen
UN Photo/Albert Gonzalez Farran
Amnesty International's bevindingen tonen aan dat de grootste bron van illegale wapens omgeleid wordt van gewettigde voorraden en geautoriseerde handel. Echter, omdat de huidige rapportage door de overheid op de invoer, uitvoer en de transfer van wapens zo beperkt is, is het bijna onmogelijk vast te stellen waar en hoe precies dodelijke wapens worden omgeleid.

Dus als staten willen uitzoeken hoe illegale wapenhandel verloopt om er een einde aan te maken, dan moeten ze een grotere algehele en publieke transparantie aan de dag leggen. Lidstaten kunnen niet tegelijk beroep doen op "vertrouwelijke informatie" omwille van veiligheidsredenen en hopen op een mirakel om illegale wapenhandel te stoppen. Het is geen eenrichtingsverkeer.

Een andere reden waarom Amnesty International openbare rapportage van wapentransport wil zien in het Wapenhandelverdrag (ATT) : mensen zoals wij willen echt kunnen zien wat onze regeringen doen - aan wie geven ze wapens en nemen ze voldoende voorzorgsmaatregelen dat zij niet in handen komen van diegenen die zich schuldig maken aan mensenrechtenschendingen ?

Sommige mensen denken dat een dergelijke uitgebreide openbare rapportage zal leiden tot overdreven bureaucratie, maar de grootste wapenproducenten en exporteurs - China, Rusland, Frankrijk, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en de VS - verzamelen en rapporteren deze gegevens al onder verschillende VN-mechanismen. Alle lidstaten moeten dit nu uniform doen onder het Wapenhandelverdrag.

Tientallen regeringen zijn het erover eens dat de wapenhandel niet in de schaduw kan blijven functioneren. Noorwegen zei recentelijk terecht, "rapporteren dient niet te gebeuren als het goed uitkomt." Noorwegen en andere landen moeten hun best doen om de anderen te overtuigen de transparante mechanismen in het Wapenhandelverdrag niet te verzwakken, teneinde de openbare en wetmatige controle van wapentransfer mogelijk te maken.

Sinds 1989 zijn jaarlijks bijna 250.000 mensen omgekomen ten gevolge van een gewapend conflict. Jaarlijks sterven nog eens 300.000 mensen buiten de conflicten. Desondanks dit, blijft de wapenhandel in de schaduw opereren. Transparantie is een belangrijke pijler van het Verdrag dat hopelijk deze onverantwoorde wapenhandel zal stoppen en deze aantallen zal naar beneden halen.

Lees meer over Amnesty's aanbevelingen inzake transparante mechanismen voor het Wapenhandelverdrag. Volg de onderhandelingen in de VN deze week over het Wapenhandelverdrag door het volgen van @amnestyonline (twitter).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten