ONZE BLOG IS VERHUISD

Beste lezer,

op deze locatie vind je enkel nog oudere blogberichten.

Sinds kort heeft Amnesty International Vlaanderen namelijk een nieuwe weblog waar geregeld nieuwe berichten gepost worden over mensenrechten en meer. Rep je dus met de vlam in de pijp naar http://amnestyweblog.com

Geen kant meer opkunnen: Amnesty spreekt met Palestijnse vluchtelingen uit Syrië

door Noor Al-Bazzaz, lid van het Amnesty International Syrië team

Deze post werd origineel gepubliceerd  op Livewire op 23 juli 2012.

vluchtelingen steken met honderden de grens met Jordanië over,
maar voor sommige Palestijnen in Syrië is dit haast onmogelijk
© KHALIL MAZRAAWI/AFP/Getty Images

Het waren de continue beschietingen die  Abu al-'Izz dwongen om zijn geboorteland Syrië te ontvluchten. 

In het Bashabsheh doorgangskamp in al-Ramtha zegt hij: "Ik kon de beschietingen niet meer verdragen, ik moest mijn familie redden". 

Verslag uit Aleppo: slachtoffers van brutale repressie in Syrië

Door Donatella Rovera, senior crisis onderzoeker van Amnesty International

Deze post werd origineel gepubliceerd  op Livewire op 31 mei 2012.

Verscheidene mensen werden bij een recente begrafenisstoet
in Aleppo door veiligheidstroepen gedood of gewond
© Amnesty International

Ik was drie dagen in Aleppo. Elke demonstratie eindigde er steeds hetzelfde: het leger, de veiligheidstroepen en de shabiha – de beruchte milities die een deel van het vuile werk van de overheid opknappen  – openden het vuur op vreedzame demonstranten die geen enkele bedreiging vormden, niet  voor hen, en ook niet voor iemand anders.                                                                             

"Onder Kadhafi leden we, en nu lijden we weer"

Door Diana Eltahawy, onderzoeker van Amnesty International voor Libië

Deze post werd origineel gepubliceerd  op Livewire op 14 mei 2012. 
  

Het is nu een jaar geleden dat ik ziekenhuizen bezocht waar gewonden uit de oorlog tegen Kadhafi werden verzorgd. Onder hen waren veel burgerslachtoffers van de willekeurige beschietingen van woonwijken door de troepen van Kadhafi. Het waren vergeefse pogingen van het regime om aan de macht te blijven.

Moussa Bakr Ibrahim, 6 jaar, was met familie
aan het spelen toen zijn huis in Kufra door
mortiervuur werd geraakt ©Amnesty International

Ik ben nu terug in Tripoli, maanden na de “Bevrijdingsverklaring”  van 23 oktober 2011. Die betekende het officiële einde van de vijandelijkheden, drie dagen nadat Kadhafi was gevangengenomen en gedood. Opnieuw breng ik een bezoek aan ziekenhuizen, en praat met mannen, vrouwen en kinderen, beschoten of verwond door granaataanvallen.
 
  

Getuigenissen uit Bahrein : de vrouw van een gevangen activist vertelt

Door Khadija al-Mousawi, de vrouw van gevangen mensenrechtenactivist 'Abdulhadi al-Khawaja.

Deze post werd origineel gepubliceerd op Livewire op 06 september 2011

Khadija Al-Mousawi en haar gevangen
man 'Abdulhadi al-Khawaja © Private

Het was op een vrijdag, en we waren met het hele gezin samen in de flat van mijn dochter Fatima. We aten samen, praatten over politiek en mensenrechten, of maakten grappen en lachten. 

Plotseling hoorden we een heel hard geluid. Op een paar seconden tijd werd de deur opengebroken, en stormden forse, gemaskerde mannen de kamer in. Ik kan niet zeggen wat ik op dat ogenblik  voelde. Geen woord uit een woordenboek of in welke taal ook kan dat beschrijven.

                                                                                                       

Is er plaats voor vrouwenrechten in het nieuwe Egypte ?

Door Salil Shetty, secretaris-generaal van Amnesty International

  

Vrouwen onderworpen aan "maagdelijkheidstests"
door veiligheidstroepen wachten zoals duizenden
Egyptenaren op gerechtigheid
© FILIPPO MONTEFORTE/AFP/Getty Images

In maart 2011, werd een groep van 18 vrouwelijke demonstranten door het Egyptische leger gearresteerd.  De arrestatie maakte deel uit van het gewelddadige optreden tegen vreedzame demonstranten op het  Tahrir-plein in Caïro.
 
Zeventien van hen werden vier dagen vastgehouden. Ze werden herhaaldelijk geslagen en gefouilleerd en kregen stroomstoten. Ten minste zeven van hen werden gedwongen om 'maagdelijkheidstests’ te ondergaan. Zij die ‘geen maagd waren’ zouden beschuldigd worden van prostitutie.  Alvorens te worden vrijgelaten werden deze vrouwen door een militaire rechtbank  veroordeeld tot 1 jaar voorwaardelijk op basis van diverse valse aanklachten.

Syrië: Hoeveel bloed moet er nog vloeien voor de wereld ons helpt?

Amnesty International sprak met
Syriërs die vluchtten naar al-Ramtha,
net over de grens in Jordanië.
© Amnesty International

Vanaf de grens met Syrië onthult Neil Sammonds, onderzoeker voor Amnesty International, in een schokkend rapport de omvang van de folteringen die gevangenen in Syrië ondergingen. 

In zijn ziekenhuisbed in al-Ramtha, een paar kilometer van de grens met de provincie Dera’a in Syrië, vertelt Abu Suhaib me hoe hij en de meeste mannen van al-Taibe twee dagen geleden gevlucht zijn uit de stad omdat het Syrische leger dichterbij kwam.

Mensenrechten en het internet

door Widney Brown, Senior Director,  International Law and Policy, Amnesty International

origineel gepost op Livewire op 31 oktober 2011

de impact van high-tech op mensenrechten

Alaa Abd el Fattah, een Egyptische activist die voor een militair tribunaal moest verschijnen omwille van zijn blogging activiteiten, vertelde dat mobiele operatoren en internet providers ervan op de hoogte waren dat de regering een wet had uitgevaardigd die de aanbieders kon verplichten de ‘kill switch’ in te schakelen. Operatoren en providers hadden daarop niet gereageerd.  Bijgevolg, toen de Egyptische regering hen bij de protesten in januari vroeg dit te doen, gehoorzaamden zij prompt. ‘We hadden geen keuze’ zeiden ze.

Bescherming van de mensenrechten nu Tunesië eindelijk stemt voor verandering

Door Donatella Rovera, Amnesty International's Senior Crisis Response Advisor, in Tunis

Origineel gepost op Livewire op 22 oktober 2011

Amnesty activisten geven kandidaten
10 aanbevelingen voor
hervormingen

Er is veel opwinding, hoop maar ook bezorgdheid hier in Tunesië aan de vooravond van de eerste echte meerpartijenverkiezingen in de geschiedenis van het land. Deze verkiezingen vormen ook een echte mijlpaal: het zijn de eerste verkiezingen in de regio na een golf van volksopstanden die, in minder dan een jaar, drie van de langst regerende autocraten ter wereld van de macht verdreven.

Fotoalbum van de Schrijf-ze-VRIJdag 2011

Bezoek aan San José de Apartadó - deel 3

Door Wendy Van Dyck, Amnesty-activist

door de modder...

Gisteren, dinsdag, hebben we met de groep in La Esperanza de begrafenis bijgewoond van de nicht van onze gids Jairo. De volgende ochtend vertrokken we vroeg terug richting San Josecito. Terug naar de plaats waar we onze tocht startten. Modder en hitte. En ik die dacht aan “Muertos, muertos en nombre de quièn?” Moord, moord, in wiens naam ? 

We trokken dus een tweede keer door La Union, de eerste keer was toen we op weg waren naar Mulatos. 

Bezoek aan San José de Apartadó - deel 2

Door Wendy Van Dyck, Amnesty-activist

Vertrek naar La Esperanza

De nicht van onze gids Jairo is vermoord door de guerilla. Onze planning werd daarom aangepast: de groep trok naar het gehucht La Esperanza. Daar woonden haar ouders en daar was haar begrafenis. Wel ironisch: La Esperanza is Spaans voor “de hoop” en wij moesten daar naar toe voor een begrafenis. Ze heette Nelly Gloria en ze had 3 kinderen van 12, 8 en 2 jaar. Ze werd waarschijnlijk vermoord omdat haar ex-man de FARC had verlaten.