Origineel gepost op Livewire op 10 augustus 2011
 |
| Majd al-Kurdy, in mei gefolterd en vermoord door de authoriteiten © private |
Enkele dagen later, op 17 mei, sleepten Syrische troepen Majd uit het huis waarin hij was ondergedoken. Het duurde twee weken voor zijn familie enig nieuws van hem hoorde. De autoriteiten overhandigden zijn lichaam in een nylon zak. Het was duidelijk dat hij voor zijn dood werd gemarteld. Zijn gezicht was zwaar verminkt, er waren sneden in borst en dijen, en op de achterkant van zijn benen leek hij schotwonden te hebben.
Het bewijsmateriaal dat de regering van Bashar al-Assad misdaden tegen de menselijkheid pleegt, en blijft plegen, is overweldigend. Zij blijft tanks inzetten tegen de steden die het voortouw nemen in de protesten. Het is daarom zeer frustrerend en ontmoedigend dat de VN-Veiligheidsraad niet naar behoren reageert op dit bloedbad.
 |
| Bashar al-Assad © APGraphicsBank |
De aanslagen van president al-Assad's veiligheidstroepen tegen overwegend vreedzame demonstranten duren nu al maanden, er zijn al meer dan 1500 mensen omgekomen. Nochtans is de enige reactie van de VN-Veiligheidsraad tot nu toe een niet-bindende "presidentiële verklaring" geweest.
De verklaring veroordeelt weliswaar de grootschalige schendingen door het Syrische regime, en dringt er bij de Syrische president op aan om werk te maken van zijn beloftes tot hervorming, maar dit staat mijlenver van wat er echt dient te gebeuren.
De onmacht van de Raad tegen Syrië staat in schril contrast met de snelle en beslissende acties tegen Libië. Maar in feite is het de nasleep van de resolutie over Libië, dat nu de Raad verlamt.
De permanente leden van de Raad, Rusland en China, samen met de tijdelijke leden Zuid-Afrika, Brazilië en India, zeggen dat de leden uit het Westen te ver zijn gegaan in het mandaat van resolutie 1973 met betrekking op Libië door de oppositie te ondersteunen en een "regime verandering" na te streven in Tripoli.*
Zij vermoeden dat de voorstanders van een vrij zwakke ontwerp-resolutie over Syrië - met name het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk - hetzelfde willen doen met Damascus en hebben duidelijk gesteld dit niet goed te keuren, wat er op neerkomt dat het Syrische regime kan doorgaan met de repressie.
Maar waarom moet het Syrische volk de prijs betalen - hun leven, ontheemding, marteling en andere vormen van mishandeling - voor dit politieke conflict tussen de leden van de Raad ?
 |
| De VN-veiligheidsraad moet nú handelen |
Als ze de Westerse landen verdenken van bijbedoelingen, is het de verantwoordelijkheid van landen als Zuid-Afrika, Brazilië en India - landen die de ambitie hebben om wereldmachten te worden - om samen met de andere leden van de Raad te proberen een resolutie te stemmen die alleen dient ter bescherming van de Syrische burgers.
Tot op heden hebben deze drie tijdelijke leden evenwel geen geloofwaardig alternatief voorgesteld en weigeren zelfs om de tekst van de ontwerp-resolutie te bespreken. China en Rusland laten we er buiten, zij hebben hun eigen redenen hebben om acties van de Veiligheidsraad tegen Syrië te belemmeren.
De focus op Zuid-Afrika, Brazilië en India is niet toevallig. De drie vormen samen met Rusland en China de BRICS groep, die steeds meer aan invloed wint. In tegenstelling tot Rusland en China, zijn Zuid-Afrika, Brazilië en India levendige democratieën. Ze hebben ook een recente geschiedenis gekenmerkt door strijd vanuit het volk voor mensenrechten en vrijheden. Vele leiders in de drie landen zullen het zich herinneren, of namen eraan deel.
De drie staan in een unieke positie om de Veiligheidsraad een onafhankelijke koers te laten volgen. Ze zijn sterk genoeg om politieke en economische druk te weerstaan van de traditionele machtsspelers en hebben zelf regionale en zelfs mondiale ambities.
Als vrije en open samenlevingen, die niet verdacht kunnen worden neokoloniale bedoelingen te koesteren, kunnen ze waarschijnlijk genieten van meer geloofwaardigheid en legitimiteit in het opkomen voor de mensenrechten, waar ze ook geschonden worden.
Indien zij een resolutie van de Raad tegen Syrië zouden ondersteunen, die duidelijk maakt aan al-Assad en de mensen om hem heen dat ze niet zullen ontsnappen aan gerechtigheid voor hun misdaden, zou het politiek gezien erg moeilijk worden voor China en Rusland hun veto te gebruiken.
Velen verwachten van de drie het voortouw te nemen, maar tot op heden hebben Zuid-Afrika, Brazilië noch India veel initiatief getoond.
Nu de situatie in Syrië verder blijft ontaarden, tot op een punt waar zulke belangrijke spelers als de Arabische Liga, de Gulf Cooperation Council en de Saoedi-Arabische regering zich hebben uitgesproken tegen de moorden in Syrië, blijft de vraag of de drie China en Rusland kunnen blijven achterna lopen.
 |
| Salil Shetty, secretaris-generaal van Amnesty International |
Salil Shetty
* zie Libië: Burgers moeten tijdens militaire actie beschermd worden op de site van Amnesty International Vlaanderen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten